خاطرات کودکی ساینا

دخترم، عمرم، نفسم میخوام برات بنویسم. اما اینبار نه از موارد احساسی، از موارد فیزیکی و مادی که اگه بخواهی تا تهش بری بازم به معنویات انسان میرسی. پول، چیزی که آدمها برای بدست آوردنش باید بهایی بپردازند. اما باید دید که وقتی بدستش آوردن حالا میخوان چکار بکنن و چی با هاش بدست بیارن. یک زمانی تو مدرسه ها میگفتند علم بهتر است یا ثروت؟ همه مینوشتن ثروت چون در آن زمان پول ارزشی نداشت و  یا بهتر بگم که جایگاهش معلوم نبود. حالا پول با همان بی هویتی متأسفانه در جامعه جوان ایران توجهی رو به خودش جلب کرده که خیلی ها به سمتش میرن ولی جایگاهش و ارزش واقعیش رو نمیدونن. میخوام برات از این کالا یا متاع یا ابزار بگم. دخترم یک روز در یک جلس...

دختر گلم بازهم برایت مینویسم تا این قلم که از دل الهمام میگیرد و با جوهر درون، تأمین رنگ میکند و با نی انگشتان مطلب به رشته تحریر در میاورد سخنی بنگارد برای راحتی و اندوخته مسیر زندگیت. این شعر را در روز یکشنبه 1393/03/11 ساعت 13:20 سرودم به جهت حرمت رازداری که در بعضی از آمدها بسیار و در برخی دیگر مجالی از وجود نیافته و اثری در بین نیست. اهل احساسم من پیشه ام عشق ورزی به ندای دل همراهان است روزگارم عالی به صفای رُخ مَهرویان است. من همه آینه ها را به نبرد دل خود میطلبم؛ که ببیند انسان به چه سان این دل من، روی در مردمِ مردم شنود رازهای دلشان و نگارد به قلم های محبت در خود؛ و بیا...